Meðal verkefna Náttúrustofunnar er árleg talning vatnafugla að vori á völdum láglendissvæðum í Þingeyjarsýslum. Talningarnar hófust árið 2004 og eru gerðar í samvinnu við Náttúrurannsóknastöðina við Mývatn (RAMÝ) sem hefur séð um talningar á vatnasviði Mývatns og Laxár frá árinu 1975 auk Svartárvatns og efri hluta Svartár í Bárðardal í seinni tíð. Samvinna þessara tveggja stofnana auðveldar samanburð milli svæða og gefur jafnframt heildstæða sýn á ástand vatnafuglastofna í sýslunum. Hvergi annars staðar á landinu eru til viðlíka upplýsingar um ástand þessara stofna að vori. Í þessu sambandi er líka vert að hafa í huga að í Þingeyjarsýslum verpir stór hluti margra íslenskra vatnafuglastofna, t.d. stofnar gargandar, hrafnsandar, húsandar og flórgoða.
Óhætt er að segja að flórgoði sé einn einkennisfugla Þingeyjarsýslna sem og Náttúrustofunnar, enda prýðir hann lógó stofunnar. Vorið 2022 fundust 496 flórgoðar á talningarsvæðum Náttúrustofunnar og RAMÝ. Hér er um tæpa 27% fækkun að ræða frá vorinu 2021. Fækkunin er í takt við stofnþróun síðustu ára, því sé litið aftur til ársins 2011, þegar fjöldinn náði hámarki, þá hefur flórgoða fækkað um samtals 63%. Hröðust hefur fækkunin verið síðustu fjögur ár.
Íslenski flórgoðastofninn hefur gengið í gegnum talsverðar sveiflur síðustu áratugi. Til að mynda er talið að hér hafi verið að finna 1.000-2.000 pör í kringum 1950. Mikil fækkun átti sér stað í framhaldinu og náði stofninn lágmarki um 1990 þegar hann taldi rétt um 300 pör. Þá snérist þróunin og við tók fremur snörp fjölgun sem eins og áður sagði náði hámarki í Þingeyjarsýslum árið 2011.
Náttúrustofan hefur staðið fyrir stofnstærðarúttekt á landsvísu í samstarfi við fjölmarga aðila í þrígang síðustu tvo áratugi; árin 2004-2005, 2011-2012 og loks 2016-2018. Úttektin sem fram fór 2004-2005 sýndi að stofninn hafði stækkað í u.þ.b. 700 pör og því rúmlega tvöfaldast frá stofnstærðarmatinu 1990. Næsta úttekt, árin 2011-2012, var gerð þegar stofninn náði hámarki í Þingeyjarsýslum. Tölur bentu þá til að íslenski stofninn teldi allt að 1.200 pör (óbirt gögn). Samhliða fækkun í Þingeyjarsýslum í kjölfarið benti næsta stofnúttekt, árin 2016-2018, til að fækkað hefði aftur í stofninum um u.þ.b. 300 pör. Vonir standa til að næsta talning á landsvísu fari fram vorið 2023 og verður þá áhugavert að sjá hver staðan verður, eftir mikla fækkun í Þingeyjarsýslum síðustu ár. Ekki er víst að flórgoðum hafi endilega fækkað í öllum landshlutum en þar sem mikill meirihluti stofnsins er í Þingeyjarsýslum er þróunin þar mjög ráðandi gagnvart heildar þróun íslenska flórgoðastofnsins.
Um ástæður þróunar er erfitt að fullyrða en þar koma til álita aðstæður á bæði varp- og vetrarstöðvum. Rannsóknir Náttúrustofunnar á svæðanotkun flórgoða utan varptíma hafa m.a. sýnt að þeir halda sig m.a. við strendur Bretlandseyja á veturna (sjá https://nna.is/ny-taekni-afhjupar-vetrarstodvar-islenskra-florgoda/). Ekki er ólíklegt að auk fæðutengdra þátta geti afrán minks að einhverju leyti haft áhrif á stofnþróun flórgoða hér á landi.
